BTTM 20th Batch Adventure Tourism

आज २०८२/३/३ गते,     

BTTM 20th ब्याचका विद्यार्थीहरूसँग Adventure Tourism को कक्षा लिन म नाथम गए। एक पटक पछि फर्के हेर्दा मनमा एक छुट्टै अनुभूति भएको थियो - भर्खर नाथममा पढाउन सुरु गरेको जस्तो लाग्थ्यो, तर आजसम्म ४ वटा ब्याच पुगि सकेछन् (17th, 18th , 19th र 20th सबैमा  मिठो सम्झना छ)। समय कति बेला बित्यो, थाहै भएन मलाई।

पढाउनु भनेको मेरो लागि ज्ञान बाँड्ने माध्यम मात्र होइन, आत्मासँग जोडिने अनुभव हो - नयाँ पुस्तासँग संवाद गर्ने, सिकाउने र आफैं पनि केही नयाँ सिक्ने अवसर हो। आज मैले कक्षामा जादा म सँग नयाँ सोच लिएर गएकै थिएँ। पहिला जस्तो खाली Laptop and PPT होइन, यो पटक Laptop नबोकेर गएँ Different Mood मा।

NATHM 
आज मैले एउटा कथा दुवै सेक्सन (B & C) लाई सुनाएँ,  मैले मेरो गुरु प्रभात रिमाल लाई धेरै सम्झेको थिए मेरो ब्याचलर पढाउने गुरु हुनुहुन्छ 🙏।

 "Michelangelo र उनको साथी Luca को कथा" 

 १६औँ शताब्दीको त्यो कथा, जहाँ Michelangelo भन्छन्, "मैले मूर्ति बनाएको होइन, त्यो मूर्ति त ढुंगामै थियो Luca, म त केवल त्यसको वरिपरिको भाग हटाउँदै थिएँ।" यही कुरा मैले पनि मेरो दुबै कक्षा भित्र भने "तपाईंहरूमा योग्यता छ, म त केवल त्यो बाहिरी आवरण हटाउने र बाटो देखाउने प्रयत्न गर्ने छु।" भने ४८ घण्टाको समयमा तपाईंहरूले साथ र सहयोग गर्नुहोस् म प्रयत्न गर्ने छु।

साथै आज मैले Academic Writing - SAFER पनि सिकाएँ मेरो गुरुदेव 🙏 प्रा डा जिवलाल सापकोटा बाट लिएको ज्ञान किनकि हाम्रो शिक्षा BTTM मा Academic writing/ Research सिकाउने र University को syllabus मा छैन यसको महत्व मलाई थाहा छ मैले त्यही भएर सिकाएँ मेरा New Students लाई। 

यो ब्याच (20th) को मेरो Theme हो: Critique, Creative, and Research।

अघिल्लो ब्याचमा भने म सफल हुन सकिनँ जस्तो लाग्छ किनकि मेरो Theme थियो 'किताब र अध्ययन' कति विद्यार्थीहरूलाई मैले यो यो किताब पढ्नुहोस् भने र दिएको र पुस्तकालय गएर पढ भने, कोहि गएर यो यो गरे, पढे भन्ने कुनै मनुवाको नाम पनि याद छैन कोहि हुनुहुन्थ्यो कि त्यो मलाई थाहा भएन यदि हुनुहुन्छ भने मलाई Message or तल Comment गर्नुहोला अघिल्लो ब्याच (C & D) 

आज, मैले दुवै सेक्सनलाई आफ्नो परिचय लेख्न ५-५ मिनेट को समय दिएँ। सबैले लेखे - कोहीले अलि अलि, त कोही गहिरिएर आफ्नो भाव पोखेर लेख्नु भयो। त्यो सहभागिता नै मेरो लागि प्रेरणा हो। अब मलाई विश्वास छ कि पर्यटनमा हाम्रो पुस्ताले नेतृत्व लिनसक्ने एउटा सम्भावनाको बाटो बनेछ त्यो पनि नयाँ सोच, नयाँ शैली, र नयाँ यात्रा र अनुभवले मात्र हामीले फरक ल्याउन सक्छौं। यसको लागि म पनि काम गर्ने छु तपाईंहरू सँगै है। आजको दिन साँच्चै प्रेरणादायक र फलदायक रह्यो - शिक्षक भएर, सहयात्री भएर, र एक सिक्ने व्यक्ति भएर। 💫🙏 जय पर्यटन!


#NATHM 

#BTTM20thBatch 

#Tourism #Upadeshkunwor 

#TourismEduction #BTTM #eductor 

#Blogger #नाथम #TU 


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Monsoon Trek Diary- Ambassador Himalaya Treks & Expedition

Image
We three from our company and one of our foreign Guest-friend - planned a short Monsoon Trek with overnight stay. Before finalizing the destination, on June 7, the four of us did a bike ride and short hike to Bhunadol, Farping to explore the area. Honestly, the place didn’t match our expectations, but reaching there made us realize how popular and meaningful it is for domestic tourists – a perfect spot for outdoor fun and connecting with nature. Seeing Nepali brothers and sisters enjoying the green hills and fresh air brought immense joy to us – especially as tourism professionals and teachers. We noticed various groups – some students, some couples, some hikers, and even monastery kids – all happily blending with Mother Nature. But along with this joy, came a serious thought – Are we disciplined visitors? Loud music on speakers while hiking, throwing wrappers, bottles, and other waste along the trails – is this how we experience nature? Anyway, we didn’t feel like staying down at the...
Read more

कथा: विरूपाक्ष

Image
धर्मदत्त राजाका राज्यकालमा यहाँ एक विरूपाक्ष नाम गरेका किराँती थिए । जनजिवनमा जमिन देखि विस्तारै माथि निस्कने कलि भन्नेर पनि चिनिने बिरुपाक्ष। आज उनको कथा सुनाउन चाहे!  विरूपाक्ष  पशुपति  आर्यघाट विरूपाक्ष आफ्नो घरबाट सानैमा बिरक्तिएर निस्कें। छोरा वर्षौवर्ष घर नआएपछि विरूपाक्षकी आमा विरक्त भई तिनी पनि घर छाडी परदेशमा यताउता हिँड्न, घुम्न, डूल्न थालिन् । धेरै वर्ष देशान्तर घुमिसके पछि एक दिन हिदै जादा  एउटा जंगलमा बास बस्दा अचानक आमा छोराको भेट भयो । धेरै वर्षसम्म एकले अर्काको अनुहारै नदेखेपछि ती दुवैले आफूहरू आमा-छोरा हौं भनेर चिन्न सकेनन् । दुवै अपरिचित भई एकै ठाउँमा वास बसे। एकान्त ठाउँमा एक पुरुष र एक स्त्री मात्र बास बसेपछि दुवै चुम्बकले तानिए‌ झै तानिए र सँगै बस्न पुगे । तिनीहरूको बीचमा काम-भावना जागरण भयो र सम्भोग समेत गरे । सम्भोगपछि एकले अर्काको परिचय लिंदै गएपछि आफूहरू त आमा-छोरा पो रहेछौ भन्ने कुरा अचानक थाहा भयो । दुवैलाई पश्चाताप भयो । कामतृष्णाको वशमा परेर आमा-छोराको सम्भोग भयो । - त्यसकारण पहिला हाम्राे समाज चिनजान गर्नुपर्छ भनेर कहाँ हो घ...
Read more